![]() |
Το κάστρο της Πάργας δεσπόζει σε βραχώδη χερσόνησο, που βρέχεται από το Ιόνιο πέλαγος, στα βορειοδυτικά της σημερινής πόλης. Σύμφωνα με συνθήκη, την οποία οι κάτοικοι της πόλης υπέγραψαν το 1401 με diyarbakır escort τη Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας από το φόβο επερχόμενης τουρκικής κατάληψης, η Πάργα έγινε βενετική κτήση με σημαντικά προνόμια που συντέλεσαν βαθμιαία στην εμπορική και την οικονομική ανάπτυξή της. Το κάστρο της Πάργας οικοδομήθηκε από τους Βενετούς στις αρχές του 15ου αιώνα, καταστράφηκε ωστόσο, το 1537 από τον Χαϊρεντίν Μπαρμαρόσα. Το 1567, οι Βενετοί ξαναέκτισαν το οχυρό, το οποίο καταστράφηκε για μια ακόμη φορά από τους Τούρκους το 1571 και επανιδρύθηκε από τους Βενετούς ένα χρόνο αργότερα, μετά τη ναυμαχία της Ναυπάκτου. Την κατάλυση της βενετικής επικυριαρχίας στην Πάργα, και τη διαδοχική κατοχή από τους Γάλλους, τους Ρωσοτούρκους και τους Άγγλους ακολούθησε η πώλησή της από τον ThomasMaitland, τον Άγγλο κυβερνήτη των Επτανήσων, στον Αλή πασά των Ιωαννίνων, το 1819. Επί της εποχής του παρατηρήθηκε και πάλι έντονη οικοδομική δραστηριότητα στο κάστρο, το οποίο με την απελευθέρωση της πόλης το 1913 πέρασε στο ελληνικό κράτος.
Το κάστρο της Πάργας έχει σχήμα ακανόνιστου πολυγώνου. Το ισχυρό τείχος του, από αργολιθοδομή με άφθονο κονίαμα, περιβάλλει το λόφο, στον οποίο διαμορφώνονταν περιμετρικά μεγάλες επιχωσμένες επιφάνειες κατάλληλες για οικοδόμηση. Οκτώ πύργοι έξω από το κάστρο συμπλήρωναν την άμυνα. Η τοξωτή πύλη εισόδου βρίσκεται στα νοτιοδυτικά και προστατεύεται από ημικυκλικό προμαχώνα. Ανάγλυφη επιγραφή, σε πλάκα με το λέοντα της Βενετίας εντειχισμένη πάνω από την πύλη, αναφέρει τον κόντε Θεοτόκη, καπετάνιο της Πάργας, ο οποίος το 1707 επισκεύασε το οχυρό.
Επί Τουρκοκρατίας, ο Αλή πασάς κατασκεύασε στο εσωτερικό του κάστρου ένα εσωτερικό τείχος με πολυγωνικό προμαχώνα, οριοθετώντας την ακρόπολη που βρίσκεται σε ψηλότερο επίπεδο. Μέσα στην ακρόπολη ανεγέρθησαν, επίσης επί Τουρκοκρατίας, μεγάλο οικοδομικό συγκρότημα, λουτρά, δεξαμενές και οθωμανικό τέμενος. Ανάγλυφες επιγραφές, που αναφέρονται στα οικοδομικά έργα της Τουρκοκρατίας, πλαισιώνουν την είσοδο της ακρόπολης. Με τις οικοδομικές αυτές επεμβάσεις, μεγάλα τμήματα των παλαιότερων οχυρώσεων και της πόλης κατεδαφίστηκαν, με αποτέλεσμα το κάστρο να αλλάξει μορφή.
Σήμερα στο εσωτερικό του οχυρού διακρίνονται ερείπια μόνον της παλαιάς πόλης, καθώς επίσης και θεμέλια εννέα εκκλησιών. Σε καλή κατάσταση διατηρούνται η ακρόπολη και δυο μεγάλοι διώροφοι στρατώνες.
Τζ.Α.
![]() |
![]() |